Kolejnym zegarkiem, na temat którego chciałbym się podzielić wrażeniami, jest IWC Yacht Club Laureus. Trzeba przyznać, że opisywany zegarek jest na pierwszy tzw. „rzut oka” niezwykle podobny do tegorocznej edycji Laureus’a. Jest to słuszne wrażenie i wynika przede wszystkim z doboru modelu, który został poddany pewnym modyfikacjom w stosunku do zegarka pochodzącego z regularnej kolekcji. Główną cechą użytkową jest różnica w rozmiarze. O najnowszej odsłonie zegarka z tej serii można przeczytać TUTAJ.

Opisywany czasomierz posiada kopertę wykonaną ze stali nierdzewnej, której średnica wynosi 45,4mm. Także wysokość wynosząca 14,5mm przyczynia się do tego, że zegarek ten można uznać za spory. Jednak przy bezpośrednim kontakcie, wydaje się on bardzo proporcjonalny. Dzięki nie przesadzeniu z wysokością koperty, można uznać że zmieści się on pod większością mankietów, aczkolwiek są to gabaryty delikatnie mówiąc „na granicy”. O mankiety jednak nie powinniśmy się martwić, gdyż zegarek ten jest przede wszystkim zegarkiem sportowym i nie jest on dedykowany do noszenia go razem z eleganckim strojem.

Także kolorystyka nadaje zegarkowi sportowego charakteru. Oczywiście na słowo „Laureus”, od razu kojarzy nam się niebieski cyferblat. W opisywanym modelu nadano mu piękny szlif słoneczny, co dodaje dodatkowego uroku, i świetnie kontrastuje z dużymi, polerowanymi, nakładanymi indeksami, które są charakterystyczne dla tego modelu. Nie można im odmówić koneksji z ogólnym DNA linii Portuguese. Obok nich umieszczono podziałkę minutową typu „rail track” oraz zdublowane indeksy godzinowe, w postaci prostokątów wypełnionych materiałem luminescencyjnym. Całość okala podziałka sekundnika, o którym nie można nie wspomnieć. Duży, charakterystyczny i… czerwony. Sportowy duch w czystej formie. W połączeniu z innymi elementami wygląda on świetnie. Główne rodowane wskazówki mają lekko obłe kształty, jednak ich polerowana powierzchnia sprawia, że wyglądają naprawdę dobrze.

Oczywiście ich wnętrze również wypełniono materiałem luminescencyjnym. Mały sekundnik oraz totalizatory funkcji stopera skomasowano w dwóch pionowo ułożonych okręgach, co przełożyło się na większy porządek na tarczy. Na godzinie 3 znalazło się okienko datownika, które w moim odczuciu mogło by być swoim negatywem, tzn. mogło by jednak mieć czarne tło i białe cyfry w porównaniu do tego co mamy obecnie. Białe tło daty jednak dosyć mocno odznacza się od tarczy. Elementy cyferblatu są chronione przez szafirowe szkło, które zostało pokryte obustronnie powłoką antyrefleksyjną.

Koperta została wykonana ze stali nierdzewnej. Jej powierzchnia jest wykończona naprzemiennie jako polerowana bądź szczotkowana i wygląda to bardzo dobrze. W dodatku, jej jakość wykonania oraz wykończenia stoi na naprawdę wysokim poziomie. Z prawej strony umieszczono przyciski służące do obsługi funkcji stopera i zakręcaną koronkę wraz z osłoną. Sama koronka ozdobiona została logiem producenta oraz tekstem „IWC PROBUS SCAFUSIA”. Jej pracy nie mogę nic zarzucić. Zegarek jest wodoodporny do 6 bar. Zgodnie z tradycją modeli Laureus, na deklu umieszczono podobiznę pracy, która została wybrana w wyniku konkursu, spośród prac nadesłanych przez dzieci z całego świata. Dekiel na pewno jest nietypowy i na swój sposób wyjątkowy, jednak w moim odczuciu mógłby on być bardziej przestrzenny. Jego powierzchnia mogła by być głębokim grawerem, który nie tylko pozwoliłby uchwycić więcej elementów, ale i nadał by wizerunkowi większej dynamiki. Być może jednak zastosowanie tak płaskiego sposobu wykonania, miało na celu oddanie dwuwymiarowego rysunku.

Mechanizm pracujący wewnątrz to dokładnie ta sama konstrukcja, którą umieszczono w najnowszym modelu – celem opisu jej głównych parametrów, pozwolę sobie zacytować fragment zalinkowanego na początku opracowania:

Sercem zegarka jest mechanizm z naciągiem automatycznym, który został zaprojektowany przez producenta – nosi on oznaczenie 89361. Do jego łożyskowania zastosowano 38 kamieni, i pracuje on z częstotliwością 4Hz (28800 VpH). Bardzo dobrym wynikiem jest uzyskanie rezerwy chodu na poziomie 68 godzin. Poza stop-sekundą, oferuje on także „flyback function”, czyli szybki powrót wskazówki sekundowej stopera.

Oczywiście podczas wizyty w salonie nie mogę się wypowiedzieć obiektywnie na temat pracy i dokładności samego mechanizmu.

Sam zegarek, nawet pomimo zastosowania gumowego paska wydaje się dosyć ciężki jednak jest dobrze wyważony. Na pewno jego ciężar nie jest na tyle znaczący, by dawał się użytkownikowi we znaki. Na pochwałę zasługuje bardzo fajna klamra zapięcia motylkowego, która została ozdobiona w podobny sposób jak koronka. Wszystkie elementy wykonane są równo i należycie spasowane. Nawet podczas przyglądania się im na zdjęciach charakteryzujących się dużą skalą odwzorowania, nie mogę się doszukać żadnego niepoprawnie wykonanego elementu.

Zegarek ten mogłem bezpośrednio porównać chociażby z IWC Portuguese Hand-Wound Eight Days oraz jeszcze kilkoma zegarkami, których zdjęcia powinny pojawić się w najbliższym czasie. I muszę powiedzieć, że z całego tego zestawienia, zegarek ten był tym, który zrobił na mnie największe wrażenie. Świetny projekt i wykonanie, to najkrótszy opis tego, co otrzymuje nabywca.

Podobnie jak najnowszy model, tak i ten został wykonany w ilości 1000 sztuk.

Za udostępnienie zegarka do zdjęć dziękuję Salonowi Zegarmistrzowskiemu W. Strojny w Krakowie.